Sociale ontwikkeling van kinderen
Bij deze meting keken we naar de reactie van peuters op nieuw speelgoed en naar de reactie op een onbekende die de kamer binnen liep om samen met het kind te spelen. Ook kwam er een vriendelijke clown ‘op bezoek’ die met het kind een paar spelletjes speelde en werd er een robot, in de vorm van een pop, geïntroduceerd. Het kind zat ook met een onderzoeker voor een spiegel met ingebouwde camera. Om deze spiegel heen waren allemaal plaatjes van dieren te zien, en de onderzoeker en peuter imiteerden samen de geluiden van de dieren. Vervolgens mochten de peuters samen met een onbekende hun ‘optreden’ terugkijken. Bij een andere taak werd er achter de rug van het kind met veel geluid een cadeautje voor hem/haar ingepakt. De uitdaging: niet naar het cadeautje kijken en het niet aanraken! Zowel het zichtbare gedrag als de lichamelijke reactie, zoals hartslag en de zweetreactie, van het kind werden gemeten.
Om te kijken hoe ouders met hun kind omgingen werd er ook tijdens de 2,5-jaars meting gevraagd aan ouders om spelletjes en taakjes met de peuters te doen in de vorm van bewegingstaakjes. Zo werd er bijvoorbeeld gespeeld op een skippybal (paardjerijden, over de bal heen rollen) en werd er gespeeld op een speelmat (met en zonder speelgoed). Als laatste opdracht mocht de ouder met het kind door de "Binnenspeeltuin” waarbij allemaal uitdagende en leuke materialen stonden om mee te spelen (bijv. een trampoline, een hobbelpaard, een masker van een leeuw en een schommeltol).
Ook vond er bij deze meting een huisbezoek plaats. Tijdens het huisbezoek werd voornamelijk geobserveerd hoe de dagelijkse routines verliepen. Zo keken we naar het eten geven, samen handen wassen, en samen spelen. Ook deden de vader en de moeder een aantal spelletjes met het kind, zowel apart (zoals samen spelen), als samen (zoals met het kind schommelen in een kleed, beest van klei maken, en de peuter een verkleedpak aantrekken).